Gisteren precies 3 weken in India! Alles heeft nu zijn plekje gekregen en ik voel me thuis. Kikkers in de douche, met z'n 10en uit een pan met Maggi eten (zonder bestek) om 2 uur 's nachts, zeiknat regenen, 12 x per dag powercuts, op de koffie bij leraren, handelen met stroopwafels, 63 muggenbulten... I love it. De dagen beginnen structuur te krijgen. School begint serieus te worden met presentaties, huiswerk, testen en lappen tekst om te lezen. Gelukkig bleef er deze week tijd over voor heel veel leuke dingen!

Dinsdag was de laatste dag van het tiendaagse festival 'Ganesh Chaturthi'. Hindoeïstische mensen geloven dat Ganesha, de god met het olifantenhoofd, in deze tien dagen op aarde is, en dat moet natuurlijk gevierd worden! Samen met 30 andere mensen van school zijn we rond 2 uur vertrokken richting de lokale dorpjes, geheel in Indiase stijl: henna op mijn hand, stip op mijn voorhoofd. 6 uur lang hebben we in de regen gedanst op keiharde muziek, beelden van Ganesha te water geladen en met roze poeder gegooid. Het poeder was zo ontzettend sterk dat alle blonde mensen op de campus nog roze haar hebben! Donderdag zijn we uit eten gegaan met mijn mentorgroep. We hebben heerlijk gegeten in een luxe restaurant (voor Indiase principes). Vrijdag zijn we weer ‘uit' geweest in Paud. Het was de beste avond tot nu toe, we waren met 100 mensen van school, dus op de terugweg moesten er weer een paar op het dak van de auto liggen=). Zaterdagochtend gingen we met een klein groepje naar het Mother Teresa Home in Pune. Daar hebben we gedanst, gezongen en getekend met mentaal gehandicapte bejaarde vrouwen. Het was een goede maar heftige ervaring. Ik kan er maar niet aan gewend raken dat mensen op zo'n manier kunnen leven, geen schoon water of schone kleren, alles staat op instorten... Je leert waarderen wat je allemaal hebt in Nederland, en dat is belangrijk. In het verhaal over de oriëntatieweek vertelde ik over het huisje in het dorpje dat we bezocht hebben (zie ook de foto's). Gisteren kwam ik er achter dat het meisje die in dat huisje woont mijn co-year is! Dankzij het beurzenfonds van het UWC heeft zij een kans gekregen om later een goede baan te krijgen en uit de armoede te ontsnappen, dat vind ik echt een heel mooi idee.

Gisteravond heb ik het lekker rustig aan gedaan. Filmpje gekeken, de laatste stroopwafels uitgedeeld en echte Engelse thee gedronken op het dak van ons huis. Vanochtend weer vroeg op voor een hike. Eerst zijn we 1,5 uur met een jeep door een heel mooi gebied gereden. Midden in de bergen heeft de regering een enorm gebied onder water laten lopen om Mumbai van stroom te voorzien. We hebben maar 15 minuten gelopen, het regende zo ontzettend hard dat je bijna niets kon zien. Deze moesson is de natste in 15 jaar, en dat merk je! Als het goed is, eindigt de moesson over 2 weken. Ik kan niet wachten tot de regen stopt. Eindelijk zwemmen in het zwembad (ik mis zwemmen wel een beetje) en geen oorlog meer om de droger!

Liefs, Camilla