camilla.reismee.nl

Julee!

Julee - het woord dat voor werkelijk alles gebruikt wordt hier in het Noorden van India: hoi, doei, slaap lekker, bedankt... alles wordt er meegezegt. Net zoals dit verhaaltje, sinds het de eerste keer is in ongeveer twee maandendat ik tijdgemomen heb rustig neer te zitten en de reisblog up te daten. Van eindexamens tot de slagingsceremonie tot het zomerreizen - ik weet niet waar ik moet beginnen, dus heb zoveel mogelijk foto\'s upgeload.


Na het eindigen van de eindexamens, die overigens goed zijn gegaan, was het afscheid van Muwci begonnen. De laatste paar dagen waren heel intens, vol met tranen, maar ook met leuke dingen zoals de slagins ceremonie in mijn sari (zie de foto\'s)! Laatste diners, laatste keer douchen met kikkers, laatste keer feesten in Paud, het einde was verdrietig maar kon niet beter. Na afscheid van iedereen te hebben genomen was het weer tijd voor een 30-30-30 treinreis, 30 uur in een 30 graden trein met 30 mensen te veel in de coupe. Eenmaal aangekomen in Delhi werden we opgepikt door mijn kamergenootje om een paar dagen in haar huis te blijven. In de zomer in Delhi is airconditioning je beste vriend - het was overdag zo\'n 45 graden buiten, het water uit de kraan was bijna te warm om je handen onder te wassen! Een paar middagen genomen om Delhi te ontdekken (zie foto\'s). Midden in Delhi kwamikmijn co-year uit Singapore tegen, onwijs toevallig!


Vanuit de extreme hitte kwamen we in het overgestelde klimaat van Leh terecht met een spectaculaire vliegrit - de vleugel miste een tempel gebouwd op de bergen van de Himalaya\'s met zo\'n 20 meter. Leh is de grootste stad in de Noordelijke Indiase staat van Jammu en Kashmir en is door haar noordelijke ligging in de Himalaya\'s en hoogte (3500m) erg koud vergeleken met het kokende Delhi waar we vandaagkwamen. We hadden een paar dagen voordat we onze trek in de middle of nowhere begonnen.


Op de eerste dag van onze hike, na een autorit van twee uur door de bergen, kwamen we op onze bestemming aan. Iedereen had een eigen rugtas van zo\'n 12kg plus 4 grote tassen met eten, tenten en andere dingen die nodig zijn voor een twee weekse hike. Het avontuur begon meteen: we moesten een rivier over steken in een of ander gammel doosje dat op instorten leek (zie foto\'s). Overleefd, onze ezelman met zijn vier ezeltjes ontmoet en onder een heldere sterrenhemel in slaap gevallen. Meteen de eerste nacht een lesje geleerd: laat nooit het voedsel buiten staan, er waren al een paar happen gedroogde jakkaas weggeten door een vosje. Sinds nacht twee de tassen in een tent gezet, lekker knus. De volgende dag op stap, iedereen eigen tas op de rug met ‘luxe reserve voedsel\' zoals een snicker, gedroogde abrikozen, rozijnen en noten. Maar goed ook, na dag twee was ik de poha, suji en rijst al zat. De gesprekken begonnen zich al rond voedsel te centeren, wat we al niet zouden bestellen in restaurant eens we terug kwamen. Later in de trip is het ons gelukt ons overtollig gedroogd fruit en boter te ruilen voor verse groentes en eieren, ben nog nooit zo blij met twee aardappelen en drie uien geweest! Elke dag liepen we ongeveer 6-8 uur tot we bij de volgende kampeerplek aankwamen. Tenten op, eten koken en vlak na zonsondergang naar bed om \'s ochtends met het zonlicht wakker te worden. Het water kon meteen uit de heldere bergrivieren worden gedronken. Het was onwijs koud in de nachten, het lag eraan hoe hoog we sliepen, maar af en toe werden we in onze tenten wakker omgeven met een wit pak sneeuw, brrrr, 6 laagjes kleren aan om warm te blijven. Het begin plan was een bergtop van 6123m te bereiken, maar we konden niet verder doordat de sneeuw tot aan onze middel kwam. Het hoogste punt bereikt was 5100m. Sommige dagen waren zwaar en vermoeiend, maar alles was het onwijs waard. De uitzichten waren ongelovelijk en de sfeer heel gezellig.


Nu weer terug in de bewoonde wereld van Leh, al genoten van zachte bedden, warme (emmer)douches en heerlijk eten. Morgen gaan we fietsen huren om vanaf de hoogste motor weg ter wereld naar beneden te fietsen (5600m). Nog twee dagen in India, daarna nog 10 dagen in Nepal en 1 juli weer naar huis. Kan aan de ene kant niet wachten weer voet op Nederlandse bodem te zetten, alhoewel ik me ook realizeer dat het ultieme afscheid van dit land en laatste Muwci-mensen zwaar gaat worden.

Tot heeel erg snel!
Liefs, Camilla

GRADUATION!

Nog geen tijd gevonden een stukje te schrijven door al het \' einde\' gedoe.
Over 1 uur is de slagingsceremonie, hier is de link voor wie kijken wil: (15:00 hier, dus 11:30):


webcast.uwcmahindracollege.org

Ik zal gauw een langer stukje plaatsen !

Laatste Les

Alias, AQ lockdown!! Gisteravond met alle tweedejaars in de aula ontmoet om de Muwci versie van de examenstunt voor te bereiden. Het is lang niet zo uitgebreid als we in Hageveld gewend waren, maar nog steeds super leuk! Het hele schoolgebouw was geblokkeerd met stoelen, touwen en tafels en overal hingen posters in de richting van ‘jullie kunnen ons nooit vervangen\'. Zes uur \'s ochtends werden alle eerstejaars wakker gemaakt door de leraren met het bericht dat er studenten missen en er een headcount gedaan moest worden. Alle arme slaperige koppies in pyjama\'s op de parkeerplaats om vervolgens heel ander nieuws te krijgen... jullie jaargenootjes zijn gekidnapt en jullie moeten ze bevrijden in het schoolgebouw! We hadden onze eerstejaars zwaar onderschat: ze waren binnen vijf minuten binnen... dan maar een groot water gevecht met het water uit de vijver! Na afloop van het gevecht komen er plots een boel witte lichaampjes bovendrijven... oeps, vergeten de vissen eerst uit de vijver te halen. De schade was 4 kikkers, 2 karpers en zo\'n 80 kleine visjes... oeps. Het was desondanks een heel geslaagde ochtend!

De laatste les in de middelbare schooltijd zit er dus op, en de studieperiode voor de eindexamens is begonnen! Iedereen heeft officieel een klaslokaal toegewezen gekregen om te studeren, wij hebben een superleuk klaslokaal met leuke mensen, dus zie er helemaal niet zo tegenop!

Het vak kunst eindelijk afgesloten, maandag was de opening van de eindtentoonstelling. Helaas heb ik niet zo heel veel fotoruimte meer over op reismee, maar ik alle foto\'s al bijna thuis op mijn eigen laptop laten zien. Woensdag was de acrobatics show, daar zal ik wel een foto van posten als ik er een krijg binnenkort, want er zijn weinig mensen die vonden dat die activiteit iets voor mij was;). Gister de football wordcup, ons team (de rest van Europa en het Midden-Oosten, oftewel de rest van de wereld) doen het vrij goed! Volgende week voor de derde prijs. Vandaag een waterpolotoernooi en ‘capture the flag\' en maandag de Latin Dance show! Sportief weekendje dus, goed begin van de studieperiode. Nu op naar Pune, de bus vertrekt over een halfuur - of uur - of kwartiertje, dus ga snel ontbijten!

Liefs, Camilla

Toekomstplannen

Vorige week was proefexamen week, deze twee weken nog les, twee weken studie vrij en dan is het eindexamen tijd! Met het einde heel dichtbij in het zicht wordt het maken van plannen voor de zomer en volgend jaar steeds belangrijker. Door een ‘foutje\' van de kunstleraar met school deadlines is de eind kunst tentoonstelling een weekje onverwacht vervroegd. Gevolg: alle kunststudenten in de stress, nog een weekje door zetten en dan is het alleen nog maar natuurkunde, wiskunde, wereld religies, Engels en Spaans over.

Ondertussen gaat alles in het Muwci leven door. Gisteren was het tijd voor ‘Bold for a Cause\', net als vorig jaar zijn er weer zo\'n 10 meiden en 20 jongens kaal gegaan, waaronder mijn kamergenootje. Het is allang niet zo raar meer als de eerste keer zoveel kale mensen zien rond te lopen, maar helemaal normaal is het zicht ook niet. De verjaardagen zijn als altijd ook deel van het weekritme, deze week 3 verjaardagen in een rij, tot 12 uur opblijven dus, de moeheid begint aan te slaan! Nu ook een verjaardagdiner voor mijn huisgenootje, dus te lang kan ik het verhaaltje niet maken. Trivenis, hele nieuwe uitgeprobeerd in de laatste periode met als hoogtepunten Latin Dance, aerial acrobatics (je-weet-wel, met zo\'n doek aan het plafond) en een waterpolo triveni opgestart, groot succes!

Over de zomerplannen: op 1 juli kom ik weer terug naar Nederland, wat betekent dat ik 6 weken reistijd heb in India (en Nepal). Na de diploma uitreiking vertrek ik meteen naar Delhi, om vervolgens voor 5 dagen treinen en jeeps richting Leh in Ladakh (Noord-India) te nemen. Leh is al op 3200m hoogte, maar we zijn van plan met 8 studenten en 2 leraren van school een 6100 m hoge berg te beklimmen, Stok Kangri! Ik heb er nu al onwijs zin in, handschoenen en ijshouwelen gaan mee in de tas!

De plannen voor volgend jaar zijn ook gemaakt: vanochtend de bevestiging voor Canada getekend en opgestuurd! Vancouver it is next year! Het is allemaal heel erg onwerkelijk en spannend, ik denk dat ik eerst twee rustige maanden thuis nodig heb om me klaar te ‘denken\' voor Canada en alles van de geweldige twee jaar in India te verzinnen. Raar hoor, de selectie voor eerstejaars die volgend jaar ons plekje gaan innemen is al begonnen. Dan is de twee jaar alweer bijna over! Nog eventjes genieten van de verjaardagfeestjes en kikkers in mijn kamer!

Liefs, Camilla

Hampi & Goa

Vorige week vrijdag was eindelijk weer tijd om een weekje van de bergtop te ontsnappen. Tas gepakt met zonnebrand, klimschoenen en zwemkleren en samen met een groep van 15 naar Hampi vertrokken. Hampi heeft een heel apart landschap vol met enorme stenen (zie de foto\'s) die perfect zijn om te klimmen. Elke ochtend stonden we rond 5:30 op om te klimmen, zodat we de ergste hitte konden vermijden. De middag is qua zon en warmte niet uit te houden, de perfecte reden om een lekker boek te lezen met een ‘lassi\' of bananenpannenkoek. Klein probleempje: er was geen stroom voor 3 dagen) en dus deden de koelkasten het niet, geen ijs of koud water voor ons! Rond 4 uur weer uit te benen om de beroemde tempels en het onwijs mooie landschap met de fiets te bekijken.

Na een paar dagen vertrokken we met de groep naar Zuid-Goa aan het strand. Niet op de zelfde plek waar we in de winter waren, maar ietsje noordelijker, dichter bij campus. Interessant en grappig is dat de plek wordt beheerst door de Russen. Alle menukaarten zijn vertaald naar het Russisch, overal kun je dikke leren winterjassen kopen en de obers praten zelfs een woordje Russisch! Lekker op het strand gelegen, gezwommen en gelezen. Voor de laatste twee dagen op naar Noord-Goa, dat naast de Russen beheert wordt door de Muwci-studenten, haha. Ik schat dat we er met zo\'n 90 mensen van Muwci waren? ‘s Ochtends de omgeving verkennen, ‘s middags niets doen op het strand, en ‘s avonds brak het nachtleven los in Goa, het Cherso van India.

Vanochtend bruin en met een tas vol kleren onder het zand aangekomen op campus. Hoe graag ik altijd weg wil van campus, hoe blij ik ben terug te zijn. In de week voor de vakantie te horen gekregen dat ik ben aangekomen in Simon Fraser University in Vancouver met volle beurs en in the University of Edinburgh in Schotland! Ik moet een beslissing maken voor eind maart, dus nog eventjes goed nadenken. Nu nog genieten van de laatste 14 dagen school en de laatste 2 maanden in Muwci!

Liefs,
Camilla

Bezoek: luipaard:)

Net een mailtje binnengekregen van Cyrus Vakil (the co-headmaster):

Dear all,

A medium to large wild cat -- probably a leopard - http://en.wikipedia.org/wiki/Jungle_cat#Threats) -- is suspected to have been on campus in recent days and, very likely, eaten two stray dogs. They are nocturnal and though generally shy they, like any wild animal, could be dangerous if they feel threatened or cornered.

You are strongly advised against walking alone at night, or on unlighted paths. Guards have also been asked to patrol in pairs.

Leuk om even delen, realizeer je je maar weer dat je echt in de middle of nowhere in India leeft:)! Ben blij dat ik er een weekendje tussenuit ga (donderdag-zondag) naar Matheran, een hillstation in de buurt van Pune.

Haha - om het nog leuker te maken - het brandalarm gaat net af: er staat weer een deel van campus in de fik: het fireservice team is al omgekleed!

Januari

De maand waarin je overal heerlijke aardbeien kan kopen, de maand waarin kikkers naar ratten in kamers overgaan, de maand waarin je \'s ochtends door de frisheid een trui aan mag trekken, de maand waarin er 3 verjaardagen per avond zijn en dus elke nacht tot twaalf moet opblijven: de maand waarin ik ontzettend genoten heb van het terug zijn in Muwci.

Het leven op deze berg is inmiddels zo normaal geworden, dat ik het gevoel heb dat er niet zoveel nieuws te vertellen is. School, profielwerkstuk, triveni\'s, diners, nadenken over de zomer (Nepal of Bangladesh?) en volgend jaar... Gelukkig is er deze laatste periode meer tijd om ook nieuwe dingen uit te proberen. Zo ben ik vorige week vanuit school naar Gomukh Farm gelopen, dat net als Manavya een off-campus triveni is. In samenwerking met studenten van school wordt er door de lokale bewoners een organische boerderij gerund. Na een wandeling van ongeveer 1,5 uur door rijst- en suikerrietvelden kom je in een totaal andere wereld terecht (zie de foto\'s!). Elke vrijdag wordt er op campus een marktje georganiseerd waarop de producten, zoals rijst, papaja\'s, tomaten, uien etc. van de boerderij verkocht worden, wat ons de wekelijkse aanvoer voedsel voor de vele diners biedt! Nederland-Amerika diner, Freya\'s verjaardagsdiner, yes-we-hebben-twee-weken-geen-muis-in-ons-huis diner, vrijdag dinner... Er is altijd wel een reden om niet in de cafetaria te moeten eten;).
Om een ideetje van een gemiddelde dag te geven:
7:25 Opstaan, 5 minuten om tanden te poetsen en borstel door haar te gooien
7:30 Wiskunde, half slapend de les doorbrengen
8:20 Ontbijt, eerste prestatie van de dag: je broodje zien te toasten (veroorzaakt oorlogen)
8:40 Natuurkunde, leren over Quarks, zwakke nucleaire interacties en virtuele fotonen.
9:30 Engels: discussie over essay ‘Existentialism is a Humanism\', oeps, vergeten te lezen
10:20 Nog meer les en lunch
14:30 Even helemaal niets, omdat een vak is afgesloten: Theory of Knowledge, dutje/huiswerk/trivenis
16:00 Cake maken met aardbeien en hagelslag omdat ik een meeting was vergeten
17:00 College Meeting met interessante meldingen en discussie heersende problemen in school.
18:00 Hardlopen naar de onderkant van de berg en weer terug + douche/of zwemmen
19:00 Manavya meeting + uitdelen van de cake tijdens het avondeten
20:00 Gezellig kletsen/trivenis zoals Bollywood dance
21:30 Check in, tijd om iedereen weer eventjes te zien
21:45 Kletsen/huiswerk/leren/universiteitsonderzoek/taart bakken voor verjaardag/blog schrijven
23:30 Naar bed, tenzij er een verjaardag is

Het is nu precies 21:30, wat betekent, volgens de gemiddelde dag, dat het tijd is voor check-in! Blog schrijven al gedaan, geen verjaardag, universiteitsonderzoek komt morgen wel, huiswerk ook, genoeg gekletst vandaag, dusss dan maar lekker vroeg naar bed! Een goed plan, want morgen gaat de wekker om 5:50 om 6:00 in de yoga les te zitten.

Liefs,
Camilla

Back on Campus, voor de laatste keer!

Na een superreis gehad te hebben met pap, mam, Vivian, Yannick en Leonie, weer terug ‘thuis\', op campus. We zijn voornamelijk naar Zuid-India geweest, maar ga er niet te veel over vertellen, want voor die verhalen hebben we een aparte blog bijgehouden: www.vanwirdum.reismee.nl. Ze zijn nu twee uurtjes geleden vertrokken, wat wel even moeilijk was. Gelukkig werd ik in mijn kamer vrolijk ontvangen door lieve kamergenootjes een hele grote, uit Holland meegebrachte, koffer vol met stroopwafels, hagelslag en Nederlandse boeken!

Tas uitgepakt en de was al gedaan, dus kan helemaal fris aan de laatste schoolperiode beginnen. In deze eerste twee weken ga ik er meteen even hard tegen aan: universiteitaanmeldingen afschrijven en mijn profielwerkstuk afmaken staan boven aan het lijstje. Gelukkig zijn de leuke dingen ook nog niet afgelopen: vanavond is er alweer een verjaardag van mijn huisgenootje! Dat betekent wel tot 12 uur opblijven en nog snel een taart in elkaar flansten (zonder boter?), maar ach, zo raak ik snel weer aan het ‘Muwci leven\' gewent!