Gokarna

Vanochtend zijn we met de bus teruggekomen van de 4-daagse vakantie naar het strand van Gokarna. Het was in een woord super en in drie woorden zon, zee en strand. We stonden 's ochtends op en hoefden alleen maar de deur van onze uit-palmbomen-gemaakte-strandhut open te doen om op het strand te lopen. Donderdagochtend kwamen we aan na een busreis van 12 uur, waardoor we nog net de zonsopgang konden zien, zaterdagavond vertrokken we weer. We stonden op, aten ontbijt, zwommen, aten lunch, hielden een siësta, zwommen en lazen een boek, aten diner, zwommen nog meer en kaartten. Niet veel te vertellen dus! De foto's zeggen genoeg denk ik.

Een foto heeft wel wat uitleg nodig, de foto waarop je mensen in witte kleding uit een boekje ziet lezen. Een Israëlisch meisje uit onze groep nam ons mee naar een Jewish Chabad huis - een gasthuis, opgezet door een Israëlische organisatie om reizende Joden gratis onderdak en eten te geven. Onze groep werd uitgenodigd voor een diner. De avond begon met Joodse gebeden en gezang, waarna we overheerlijk voedsel kregen aangeboden. Het was een hele bijzonderde ervaring en zoals je begrijpt, een heerlijke minivakantie! Nu is het weer tijd voor school , het wordt een drukke week met proefwerken, essays en triveni's.

Liefs,
Camilla

Pakketjes voor Manavya

Heel erg bedankt iedereen die Yannick geholpen heeft 54 pakketjes bij elkaar te sponsoren voor Manavya! Eergisteren zijn we met de groep naar het tehuis gegaan om de pakketjes, die ik in mijn koffer vanuit Nederland had meegenomen, uit te delen. Het was een groot succes! Zeepjes, tandpasta's, tandenborstels, zeepdoosjes, allemaal handig, maar het leukste waren toch wel de frutsels van de verpakking, de stickers en natuurlijk de ballonnen! Kijk maar naar de foto's, dan zie je hoe leuk ze het vonden!

Een nieuw semester betekent ook dat je je triveni's kan veranderen. Ik ben vrijwel bij dezelfde activiteiten gebleven (zwemmen, fitness, yoga, Manavya), alleen heb ik gitaar maar laten vallen. Verder ben ik bij de ‘Linking Group' gegaan, een groep die gemaakt is om de studenten met elkaar te ‘linken' met behulp van bijvoorbeeld feesten. De hele UWC-week van voor de kerstvakantie was bijvoorbeeld georganiseerd door deze groep. Ook ben ik nu in ‘Paper Making'. We halen al het gebruikte papier van iedereen op, vermalen het tot papierpulp en maken er nieuwe vellen papier van.

Zoals ik vorige week al zei, het weer is perfect. 'S ochtends truien aan en 's middags korte broeken (nou ja, voor de Europeanen en de Amerikanen dan, de Indiërs vinden het VEEL te koud en verklaren ons voor gek). Om het nog leuker te maken: volgende week hebben we een korte vakantie van donderdag tot zondag. Ik ga met een groep van zeven (Israel, Engeland, Amerika, Denemarken, Duitsland, Alaska) naar Gokarna, een dorpje aan de kust van de Arabische Zee, vlak bij Goa, en ja, met witte stranden en palmbomen! Dat wordt lekker...

Liefs,
Camilla

Back in India!

Na een heerlijke maand thuis (die supersnel voorbij is gegaan), vol met leuke dingen als een paar dagen Zeeland, kerstdiners, Nieuwjaarsduik, fietsen en bruine boterhammen met hagelslag eten vertrok ik vrijdagochtend weer naar India. Om 2 uur 's nachts kwam ik aan in Mumbai, waar een vriendinnetje, die in Mumbai woont, mij met haar vader kwam oppikken. Helemaal moe van het reizen ben ik in haar huis in slaap gevallen en hebben we tot 1 uur 's middags uitgeslapen. Eerst weer heerlijk Indiaas gegeten (rijst, natuurlijk) en toen met haar ouders richting de campus vertrokken. We kwamen midden in de nacht aan, mijn kamergenootjes lagen al te slapen. Zondag kwam iedereen in de loop van de dag aan en het was HEERLIJK iedereen weer te zien en alle verhalen te horen.

Even om iedereen jaloers te maken: het weer is hier heerlijk. Volop zon, maar absoluut niet te warm, 's ochtends moet je echt nog wel een trui aantrekken en 's middags kan die lekker uit, als een warme lentedag in Nederland. Deze week zijn er geen triveni's (alle activiteiten, dus helaas ook geen Manavya) om rustig aan de nieuwe periode te beginnen. Daarom een lekkere paar dagen gehad die vooral bestonden uit iedereen te zien en te spreken. In het begin moest ik wel ontzettend wennen aan het Engels praten, maar gelukkig is dat nu al weer normaal geworden. Ook al was het een super maand thuis (bedankt iedereen=), het is fijn om weer terug te zijn!

Liefs,
Camilla

Eventjes thuis

Een warme douche, een zacht bed, geen piepende wekkers van je kamergenoten - heerlijk eventjes thuis. Zaterdag ben ik samen met Shanina (jaargenootje uit Maassluis) aangekomen op Schiphol. Met open armen en ballonnen ontvangen door oma, mama, papa, tante Irene, nichtje Leonie, Yannick, Vivian en 3 vriendinnetjes. Het viel mama meteen op hoe smoezelig ik eruit zag, inclusief gat in mijn broek. Had nou eenmaal geen broeken meer zonder gat erin – het was weer even wennen aan de niet-Mahindra-College-standaarden van er ‘leuk’ uitzien.

Ik heb me prima vermaakt deze week, nog niet aan vervelen of écht uitslapen toegekomen. Twee keer (op de fiets in de oerhollandse wind en regen) naar Hageveld gefietst, een waterpolowedstrijd en twee trainingen bijgewoond, kijken hoe de amandelkrullen er bij Long Island uitzien en een dagje naar het UWC in Maastricht geweest.

Al met al toch het gevoel alsof ik niet weg ben geweest. Ook al heb ik totaal geen problemen straks weer terug te gaan, nu eerst een maandje (tot 6 januari) genieten van het thuis zijn!

Alvast fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar!

UWC Week

Deze week was UWC week! Dat betekent dat elk continent zijn eigen ‘dag' mocht organiseren.. Zondag begon de week met een ‘bondingfire', een kampvuur (inclusief marshmallows=) met iedereen van de campus. De dag begon zoals elke dag met school, en daarbij dus ook wiskunde toetsen, Spaans mondelingen en deadlines voor essays. Na school waren er superleuke workshops uit allerlei landen met aan het eind van de dag een thema diner met voedsel uit het werelddeel. Ik heb meegedaan met American football, Mexicaans koken, Afrikaanse regenlaarzendans, Nepalse Momo's maken en gingerbread bakken. Wij als Nederlanders hebben een discussie over de legalisatie van softdrugs gegeven en een cursus over Sinterklaas gedaan (inclusief pepernoten bakken!). Sinterklaas wordt dit jaar niet overgeslagen hoor! We hebben een pakket van het Nederlands nationaal comité gehad (van waaruit we geselecteerd zijn) met pepernoten, marsepein, chocoladeletters en... gedichten! Maandag gaan we tijdens de ‘college meeting' verkleed als Zwarte Pieten en Sinterklaas om een gedicht aan de school voor te lezen waarin staat dat iedereen 's avonds zijn schoen moet zetten! En dan hopen dat Sinterklaas ook eventjes naar India komt om hun schoenen met pepernoten te vullen...

De voorbereiding voor kerst zijn ook aan de gang. Iedereen heeft een ‘Christmas Buddy' toegewezen gekregen. Het is de bedoeling dat je jouw buddy anoniem ‘verwent' tot en met het kerstdiner op woensdag. Zo heb ik mijn buddy bijvoorbeeld een ontbijt op bed gegeven. Ik heb heel veel mazzel met degene die mij ‘buddiet', want ik heb tot nu tot elke dag een kleine verassing aangetroffen in mijn kamer! Het is superleuk, het maakt je dag spannend... Onder andere chocolade, briefjes met ‘Have a nice day', een naar het Nederlands vertaald gedichtje. Woensdag vinden we uit wie het is, ben benieuwd...

Over precies 1 week is het zover, dan stap ik in het vliegtuig naar huis! Ik kijk er naar uit om even geen rijst te eten, niet wakker te worden van mijn kamergenoot haar wekker en natuurlijk om iedereen weer eventjes te zien. Zaterdag kom ik om 14:00 aan, dus tot snel!
Liefs, Camilla

Projectweek

Zaterdagochtend vertrokken we stipt 15:15 vanuit Pune. Het was een treinreis van 30 uur, de trein stopte alleen om voedsel in- en uit te laden. Het was heel gezellig, we hadden onze coupe met kerstlichtjes versierd. Met een paar potjes Uno, trein-maaltijden eten, gesprekken over nutteloze onderwerpen en slapen was de reis zo voorbij.

In Calcutta sliepen we in een jezuitenkerk. Elke ochtend stonden we om 6 uur op om 7 uur in het Mother Teresa huis te zijn. Deze plek was echt het huis waar Moeder Teresa gewoond heeft en begraven is. Elke ochtend stond er een mengelmoes van vrijwilligers klaar, uit landen over de hele wereld, van Nieuw Zeeland tot Korea tot Venezuela. Elke groep vrijwilligers werd door een zuster naar een organisatie gestuurd, die onderdeel was van de Moeder Teresa organisatie. Wij werden naar Shanti Dan gestuurd, een huis voor geestelijk (en fysiek) gehandicapte meisjes. Sommige meisjes waren ‘goed' genoeg om mee te knutselen en te dansen, maar de meeste konden niet veel meer dan de hele dag in een stoel zitten. Tot 13:00 uur 's middags hielpen we de zusters met het voeden, verschonen, vermaken en naar bed brengen van de meisjes. Het was zwaar werk, mentaal en fysiek, ook aangezien de faciliteiten niet al te best waren. Met name de laatste dag was een trieste dag, een van de meisjes stierf in haar slaap, waarschijnlijk aan een hartaanval. Het zet je aan het denken.

Donderdag zijn we met de bus en metro 2 uur uit Calcutta gereden, naar het Bengaalse platteland. We kwamen in een hele andere wereld terecht: een groene, stille wereld met een prachtig landschap. In een van de dorpjes ontmoetten we een hele bijzondere man, Father Saju George. Hij was bezig een school op te starten voor de kinderen uit de dorpjes. Het was een relaxte dag met uitleg over de school, heerlijk eten & drinken (Indiase thee!), een fietstocht door het landschap en een wandeltocht naar een van de dorpjes. Nog geen 5 minuten in het dorpje werden we al uitgenodigd bij een familie voor thee en voedsel! De familie leefde in een klein huisje met een slaapkamer, ze waren supertrots. Het was klein, maar schoon en de leefomstandigheden waren vele malen beter dan de families in de stad.

Op de andere dagen waren we vanaf 13:00 vrij om te gaan, Calcutta in dus! Het is de op 2 na grootste stad in India, met ongeveer 14 miljoen inwoners, en dat kon je merken. Overal waar je kijkt gebeurt wat, een groot gekkenhuis. We hebben veel rondgewandeld door straatjes, geshopt in New Market: een mega grote markt was je alles wat je maar wilt kunt krijgen, en Victoria Memorial bezocht (een prachtig museum over de kolonisatie van India). Calcutta staat bekend om het lekkere eten, dus dat hebben we uitgebreid geprobeerd! Vis, panipurry, Bengali Sweets... heerlijk. We hebben alle transportmiddelen uitgeprobeerd: taxi, trein, metro, fietsriksja, autoriksja, tram en zelfs een loopriksja. Het laatste was erg grappig, want we hadden zoveel medelijden met de bejaarde man die ons trok dat we hem zover hebben gekregen hem te laten zitten terwijl we hem voortrokken, haha.

De weg terug met de trein was hetzelfde als de heenweg. Zaterdag 8 uur 's ochtends vertrokken en vandaag om 1 uur 's middags aangekomen. Aangezien we zo'n lange tijd met elkaar in de trein hebben gezeten en dezelfde ervaring hebben gedeeld, ben ik heel close geworden met mij groepsgenoten (Zuid-Afrika, Maleisië, Korea... noem maar op). Het was heerlijk om iedereen vandaag op school weer te zien, vol van verhalen. Het was een leerzame en super leuke week, maar wel mega vermoeiend, dus ga nu heerlijk slapen.

Liefs,
Camilla

De afgelopen 2 weken

Ja, ik weet het, niet echt een originele titel, maar er gebeurt zoveel in twee weken dat het moeilijk is een titel te geven! Afgelopen weekend was vooral heel druk, maar wel met leuke dingen gelukkig. Vrijdag kwam er een groep uit Kerala (een staat in het Zuiden van India) naar school. Niet de eerste keer dat een groep een voorstelling geeft, maar deze was bijzonder. In de middag begonnen ze met het maken van een grote afbeelding een god van zand op de grond, met niets anders dan hun handen, het was onwijs mooi. Na 6 uur zwoegen om het af te maken begon 's avonds het ‘ritueel'. Tijdens het ritueel raakte een van de mannen bezeten bij een god en begon te dansen, terwijl de anderen muziek op trommels maakten. Het was heel apart om naar te kijken, raar eigenlijk. De man danste zo'n 3 uur, aan het einde danste hij door de afbeelding, al het zand was gemixt, de god was weg.

Zaterdag heb ik eindelijk mijn kamer geverfd! Heerlijk, want nu voelt het - met gordijnen, foto's van thuis, kerstlichtjes en souvenirs uit India - als een ‘echt' klein kamertje voor mezelf. Ik ben superblij met mijn kamergenoten trouwens, we kunnen het heel goed vinden met elkaar. 's Avonds was er een Halloweenparty, georganiseerd door de Amerikanen. Iedereen kwam verkleed, van mummie tot rockstar tot roodkapje. Zondag was een superleuke dag, de sportdag, met watervolleybal (team kolonial vs. team kolonized was de finale, haha). Daarna was een worstelwedstrijd, wat er tussen de jongens echt heftig aan toe ging, aangezien er zwarte banden tussen zaten. In de pauze van de worstelwedstrijden was er een chilipeper eetwedstrijd! De winnaar (een Indiase natuurlijk) had 10 pepers op! Nummer 2, een non-Asian, moest na de wedstrijd wel met buikpijn naar de schooldokter voor medicijnen... In de avond had ik een diner met mijn mentorgroep: iedereen had wat gekookt van zijn/haar land. Korean Pancakes, Chinese Fried Rice, Indiase Dosa's ennn... Dutch applepie! Hihi, super populair hier. Ook pepernoten zijn zo op als je ze bakt...

Dinsdagavond kreeg ik te horen dat ik de volgende dag met 5 anderen naar het FRO moest (Foreign Registration Office). Dat betekent: 10:00 uur 's ochtends vertrekken, 4 uur wachten op het politiebureau in Pune en 's avonds om 17:00 weer aankomen. Waarom? Ze wouden alleen maar eventjes zien dat je in India bent, we hebben 4 uur gewacht voor een handtekening van 2 minuten, super irritant. Maar ja, wat moet dat moet, zonder die handtekening kan ik met de kerst niet naar huis... (al over een maand!).

Morgen vertrekt de trein om 15:15 uit Pune. Zondagavond komen we om 19:40 aan, waarna we nog een paar uur moeten reizen naar Calcutta. We reizen (gelukkig) in de eerste klas, dus we krijgen voedsel, airconditioning en hopelijk een lekker bed. In Calcutta zelf zullen we in een kerk slapen. Nu is het tijd om mijn tas in te pakken met vooral veel dingen om te doen in de trein: huiswerk, boeken en mijn Ipod, dus tot na de project week!

Happy Diwali

First of all: bedankt iedereen voor de recepten! Haha, ik heb voorlopig genoeg ideeën!
Gisteren ben ik teruggekomen van de 5-daagse Diwali-Break. Voordat we vertrokken hebben we eerst Diwali op school gevierd. Iedereen kwam in Indiase kleren (een ‘kurta' of een ‘sari') naar de aula, waar een buffet klaarstond.Na te hebben gegeten in een met lichtjes versierde aula was er buiten een vuurwerkshow en vervolgens een Bollywood Party! De volgende dag moesten we nog een paar uurtjes naar school en dinsdagmiddag zijn we vertrokken richting Pune. In Pune zijn we om 20:00 uur op de bus gestapt. Om 15:00 de volgende dag kwamen we aan in Bangalore, een reis van 19 uur, maar de tijd ging heel snel. Je kon lang uit liggen in de bus, en met de hobbelige weg kon je heerlijk slapen. Om de 3 uur was er een plas- en eetpauze, de rest van de tijd heb ik gevuld met muziek luisteren, boeken lezen en lol hebben met Wacuka, een vriendinnetje uit Kenia.

Eerste indruk van Bangalore: druk druk druk. Wauw, ik dacht dat Mumbai druk was, maar dit waren echt veel mensen bij elkaar. De avond dat we aankwamen was de belangrijkste dag van Diwali, overal hoorde je knallen en de lucht was verlicht met vuurwerk. In Bangalore hebben we vooral veel rondgelopen, geshopt (ben nu een prof in afdingen, minimaal 50% van de prijs af), de hoogtepunten gezien, naar een Bollywoord film geweest: Ra-One( haha wat zijn die films toch leuk) en heerlijk Indiaas gegeten.

Vrijdag zijn we met een gids naar Mysore geweest. Mysore is meer toeristische stad, 4 uur met de bus van Bangalore. Niet dat we veel niet-Indiase mensen hebben gezien, misschien 5? Overal waar je komt word je dus aangestaard en proberen mensen je dingen te verkopen, vermoeiend, maar ook grappig. Zeker deze trip, want mensen zijn niet gewend een blank iemand te zien maar al helemaal niet een donker persoon, dus als ze mij en Wacuka zagen staarden ze hun ogen er helemaal uit. Ik ben vooral met haar opgeschoten, de andere twee meisjes uit Turkije en Noorwegen gingen hun eigen weg. In Mysore hebben we en heel mooi paleis bezocht (waar je helaas geen foto's mocht maken), meerdere tempels (heel mooi, zie foto's) en een citypark.

Zaterdagavond zijn we weer in de bus richting Pune gestapt. Voordat ik het wist waren we alweer aangekomen, zo'n 15 uur in de bus geslapen, dus het reizen was geen probleem. Ik heb veel foto's gemaakt. Nu na een heerlijke vakantie weer aan de bak met school, veel werk te doen en veel diners voor te bereiden!

Liefs, Camilla